51. dünən gecə küçələrdə dolaşırdım yenə boş-boş. dedim gedim unkapanına plov yeyim. aksarayda – insanların yaşamaq uğrunda apardığı mübarizəni izləyə-izləyə döndüm unkapanı yolu, reşat nuri səhnəsinə tərəf. aldım plovu plastik çəngəli götürüb plovun üstündəki noxud dənələrinə tutturmağa çalışaraq oyalanırdım. o plovçuda kiçik plastik oturacaqlar var, yay-qış demədən gecələr səhərə kimi növbə olur və çox adam yer olmadığından hündür səki tipli yerdə oturaraq yeyir plovu. mən də eyni qayda ilə oturmuşdum ki, 2 xanım da oturdu yanımda, elə ilk dəqiqədən qəribə aksent ilə türkçə danışan xanım diqqətimi cəlb elədi. fiziki görünüşü qəribə idi, ərəblərə oxşasa da sarışın idi və çox da gözəl idi. danışığından içkili olduğu anlaşılırdı. əlindəki ayranı oturduğumuz səkinin üstünə qoymaq istəyəndə aşdı ayran amma vaxtında durdum deyə şalvarıma gəlmədi. qırıq türk aksenti ilə gülə-gülə üzr istədi və dedi ki, gəl keç bu yanımızda otur. əyləşdim sonra tanış olduq
-mən odi.
+ismim khayla esmadı.
- necə?
- 2 adım var, khayla və esma. atam amerikalı idi və iraqda anamla tanış olub evlənmişdilər. mən doğulanda 2 ad qoyublar hər iki tərəf üçün də rahat olsun deyə. türkçəsini rahat anlamadığm üçün ingiliscə davam etməyi təklif elədim. sonra yanındakı qızı göstərib dedə ki,
+bu klarisdi, mənim sevgilim.
-necə?
+sevgiliyik, mən lezbiyanam.
dedim belə cəsarətlə açıq aydın deyə bilməyin... klaris içkinin verdiyi cəsarətdir deyib güldü. qoşuldum bunlara tarlabaşında enib ara küçədən istiqlalın paralel küçəsinə gəldik. fabrika var yaxşı və ucuz pivələri olur. biraz içdik ama khyla artıq ayağüstə dura bilmirdi. hesabı ödədikdən sonra klaris yaxında qaldıqlarını dedi və xahiş elədi ki, kömək edim kyhaylanı evə aparmağa. qoşuldum taksim meydandan sağa tərəf alman səfirliyinin yanındakı yoxuşdan enib çatdıq evə. klaris dedi gəl kofe içək həm ayılarıq biraz həm də endiyimiz yoxuşu qalxmaq yoracaq səni, biraz dincələrsən.
khaylanı otağına aparanan sonra 2 kofe ilə gəldi, bodrum katın arxasnda ümumi bınanın istifadə etdiyi kiçik baxçaya çıxdıq. siqaret yandırdı və heç bir səbəb olmadan başladı khayladan danışmağa.
iraqda müharibə ərəfəsində atasını amerikalı olduğu üçün öz qonşusu öldürüb. anası o qarışıqlıqda hər kəsin gözünə girəcək olan sarışın 11 yaşlı qızı alıb qaçır. türkiyə ilə iraq sərhəddində qaçqın düşərgəsində qalırlar qısa müddət. sonra müharibənin acısı-ağrısı bu qızcığazdan da yan keçmir. anası düşərgədə də amerikalı olduğü üçün qızını qorumaqda çətinlik çəkir. sonunda məcbur olur sərhəd türkiyə kəndindən bir ailəyə verir qızı (yaşlı bir kişiyə ərə verir, bəli 11 yaşında)
bir siqaret də yandırırıq, kofeni təzələyir klaris, khaylanın otağına baş çəkib qayıtdı masaya. mən də gerisini elə düşünürdüm amma düşündüyümnən də pis olub hadisələr. bu əslən ərəb olan türk ağsaqqal (54 yaşında) ilk 2 il yaxşı davranır qıza, yaxşı dediyim təcavüz etsə də döymür. 2 ildən sonra artıq döymək, ac saxlamaq, ağlagəlməz fantaziyalar başlayır. iş o yerə gəlib çatır ki, kişi qızı başqalarına pulnan satmağa başdıyır. düşünün ərəblərin yaşadığı cinsi olaraq afrika aclığını yaşayan topluluğa sarışın 14 yaşlarında bir qız verirsən. 1 il də belə davam edir. sonunda artıq uşaq bədəni o qədər təcavüzü qaldırmadığı üçün xəstəliklər başlayır. elə həyatı da orda qurtulur demək olar. kənddəki arvadlardan biri həkimə xəbər edir. həkim yaşadığı şokdan sonra polis çağırır və qızı təcili konyaya xəstəxanaya gətirilər. bir neçə ay davam edən müalicə sonra bir neçə il də psixoloq yardımı ilə toparlanmağa doğru gedir. amma khayla yaşadığı travmalardan dolayı kişilərdən qorxur və tez-tez panik ataklar keçirir. xəbər televizya və qəzetlərdə yayımlandığı üçün böyük səs-küyə səbəb olur. istanbuldakı amerika səfirliyi məsələyə əl atdıqdan sonra qıza sahib çıxırlar. bir neçə il de keçdikdən sonra khayla normal həyata dönür amma təbii ki, uşaqlıq travmaları da onunla bərabər yaşayır. kişilərə qarşı olan nifrətdən dolayı sevgi münasibətləri də fərqli şəkildə formalaşır. khayla və ya esma indi istanbulda yaşayır, ögey anası diplomat fəaliyətini bitirib geri qayıtsa da khayla istanbulda qalır. hazırda bir şirkətin maliyyə şöbəsində işləyir klarislə də orda tanış olub sevgili olublar. belə həyata siqaret, kofemi dayanar sikərlər kofenı klaris susanda baxdım ki, əlimizdə pivə butulkası var. gecəni də elə orda qaldım, səhər 6 da oyanıb çıxdım ki, işə çata bilim. mesaj göndərib mənə khayla “dünən üçün bağışla, heçnəyi xatırlamıram. amma gəl həftəsonu bunun əvəzini çıxarıq”
hər kəsin bir hekayəsi var günlük. həyatda ən yaxşı bacardığım şey də deyəsən elə hekayə dinləməkdi.
02.06.2016